μοναχός ο θηλ. μοναχή : αυτός που επίσημα απαρνήθηκε την κοινωνική ζωή, αφιέρωσε τη ζωή του στη λατρεία του Θεού και ζει σύμφωνα με τους κανόνες του μοναχισμού· καλόγερος: Γίνομαι ~. Οι μοναχοί του Aγίου Όρους.
Η έννοια της λέξης μιλάει από μόνη της.
Οποιοσδήποτε συνειδητά ακολουθεί διαφορετικό δρόμο ας αποκαλυφθεί αφού δεν μπορεί να απαρνείται την κοινωνική ζωή από τη μία και από την άλλη ο βίος του να προσδιορίζεται με βάση τις μονάδες συναλλαγής της.
Ρωτήστε τον κόσμο να σας πει με ειλικρίνεια την άποψή του για να καταλάβετε το πρόβλημα που υπάρχει στους κόλπους της εκκλησίας.
